پای آن عهدی که بستیم ، هستیم

ستاره ها رفتن و نوبت ماست
حالا که دنیا خیلی بی قراره
دستامونو به هم بدیم  بدونیم
عهدی که بستیم برگشتن نداره

چهارشنبه 22 بهمن شاید در نگاه اول  روزی بود مثل همه روزهای دیگر ، اما عقربه های ساعت که به وقت قرار رسید خیابانها پر از انسانهای عاشقی شد که از زن و مرد و پیر و جوان و خرد و کلان آمده بودند تا فریاد بزنند که ما برآن عهدی که بستیم همچنان ایستاده ایم

آمده بودند فریاد بزنند هیچ چیزی نمی تواند ما را از آرمانهایمان جدا کند و آمده بودند که بگویند ما که 8 سال جنگ ناجوانمردانه تمام دنیا را برعلیه انقلاب نوپایمان تاب برآوردیم و پوزه دشمنان را به خاک مالیدیم حال در سی و شش سالگی انقلابمان آنقدر مقاوم و مصمم هستیم که در برابر زورگویی ها و تهدیدها و تحریم های اخیر امپریالیسم جهانی هم خم به ابرو نیاوریم

دیروز روزی بود که همه با هم قرار گذاشته بودیم با حضورمان در راهپیمایی به رهبر فرزانه امان اعلام کنیم ما مطیع امر رهبریم و تا زنده ایم رزمنده ایم  پس نه تحریم نه گزینه نظامی ونه هیچ چیز دیگری نمی تواند خللی در اراده های اهنین این ملت اثر بگذارد

ملت سرفراز ایران دیروز عاشقی را با گامهای استوارش و با مشتهای گره کرده اش معنا کرد آنگاه که با صلابت و کوبنده فریاد برآورد :

مرگ بر آمریکا

مرگ بر اسراییل